796 روز پیش
بازدید 187 بدون دیدگاه

انتخاب گریس مناسب

انتخاب گریس مناسب

“یکی از دوستان مکانیکی به من پیشنهاد داد که از گریس مشترک CV حاوی دی سولفید مولیبدن برای یاتاقان های چرخ جلوی خودروی سواری خود استفاده کنم. آیا باید به توصیه او عمل کنم؟” در این مقاله ما سعی بر این داریم تا با گفتن نکات بسیار مهم در انتخاب گریس مناسب برای بلبرینگ های خود بهترین را انتخاب کنید.

اگر شک دارید که از چه گریسی در بلبرینگ چرخ استفاده کنید، با سازنده خودرو و/یا سازنده بلبرینگ مشورت کنید. به طور کلی، یاتاقان‌های چرخ خودروهای سبک به اندازه کافی با گریس چند منظوره NLGI (موسسه ملی گریس روغنکاری) درجه 2 یا گریس EP با ویسکوزیته روغن پایه تقریباً 200 سانتی‌ استوک و مطابق با رده خدمات NLGI GC روغن کاری می‌شوند که خدمات معمول یاتاقان‌های چرخ را پوشش می‌دهد. در خودروهای سواری، کامیون ها و سایر وسایل نقلیه تحت وظیفه خفیف تا شدید.

گریس های حاوی مولی برای یاتاقان های غلتکی که تحت بارهای بسیار سنگین و بارگذاری ضربه ای قرار دارند، به ویژه در حرکت آهسته یا نوسانی مانند اتصالات جهانی و اتصالات CV توصیه می شود. اگر از چنین گریس‌هایی در یاتاقان‌های پرسرعت استفاده شود، می‌توان مشکلاتی را با “لغزش” غلتک تجربه کرد که در آن غلتک یاتاقان به دلیل کاهش اصطکاک نمی‌تواند تا 360 درجه کامل بچرخد. در نتیجه، غلتک نقاط مسطح ایجاد می کند و عمر مفید آن کاهش می یابد.

نحوه انتخاب گریس مناسب برای کارتان سخت نیست فقط باید بدانید از کدام گریس با گرید های مختلف برای چه کاری می توان انجام داد ، علاوه بر این، گریس مشترک CV اغلب با درجه 1 NLGI تولید می شود و بنابراین برای یاتاقان چرخ خودرو مناسب نیست.

چگونه متوجه می شوید که از گریس مناسب استفاده می کنید؟ ممکن است از یک گریس با کیفیت بالا استفاده کنید.

تفاوت گریس لیتیوم و کلسیم در چیست؟؟

ممکن است تلاش و هزینه زیادی را برای انتخاب گریس مناسب با بهترین کیفیت در جستجوی برتری روانکاری انجام داده باشید . اما کیفیت روان کننده را با کیفیت مشخصات اشتباه نگیرید.

با در نظر گرفتن این قیاس روغن روان کننده، بهترین کیفیت روغن توربین به احتمال زیاد روغن موتور خوبی نخواهد بود .

اکثر کاربران از اهمیت انتخاب روانکار مناسب برای یک کاربرد خاص آگاه هستند. وقتی نوبت به انتخاب روغن‌های روان‌کننده برای تجهیزات تولیدی می‌رسد، تشخیص اینکه کدام محصولات الزامات سازنده تجهیزات اصلی (OEM) را برآورده می‌کنند، آسان است.

مشخصات OEM برای یک روغن روانکار معمولاً شامل ویسکوزیته در دمای عملیاتی یا محیطی، نیازهای افزودنی، نوع روغن پایه و حتی ملاحظات ویژه برای شرایط مختلف محیطی است. از سوی دیگر، مشخصات گریس اغلب فاقد جزئیات لازم برای انتخاب مناسب است و این امر را به مهندس روانکار واگذار می‌کند تا مشخصات را ایجاد کند.

یک مشخصات رایج گریس OEM ممکن است استفاده از گریس لیتیوم NLGI (موسسه ملی گریس روغنکاری) شماره 2 با کیفیت خوب باشد. با استفاده از این اطلاعات به تنهایی، می توان قوام و نوع قوام دهنده مناسب را انتخاب کرد. یک مشخصات مشابه برای کاربرد روغن کاری شده، استفاده از “روغن روان کننده با کیفیت خوب” است. یعنی چه؟!

با توجه به عدم وجود ویژگی در بیشتر توصیه‌های گریس، یادگیری نحوه صحیح انتخاب گریس مناسب برای هر کاربرد در کارخانه مهم است.

مشخصات مناسب انتخاب گریس به تمام اجزای انتخاب روغن و موارد دیگر نیاز دارد. سایر ملاحظات ویژه برای انتخاب گریس عبارتند از نوع و غلظت غلیظ کننده، قوام، نقطه ریزش و محدوده دمای عملیاتی، پایداری کار، پایداری اکسیداسیون، مقاومت در برابر سایش و غیره.

درک نیاز و روش‌های نحوه انتخاب گریس مناسب ، به بهبود برنامه‌های روان‌کاری و قابلیت اطمینان ماشین‌آلات روغن‌کاری شده کمک زیادی می‌کند. بیایید مرحله به مرحله فرآیند انتخاب گریس را طی کنیم و از مهمترین ویژگی شروع کنیم.

مطلب مرتبط : گریس شاسی چیست

ویسکوزیته روغن پایه

مهمترین خاصیت هر روان کننده ویسکوزیته است. یک اشتباه رایج هنگام انتخاب گریس، اشتباه گرفتن قوام گریس با ویسکوزیته روغن پایه است. از آنجایی که اکثر کاربردهای روغن کاری شده با گریس، یاتاقان های عنصری هستند، باید انتخاب ویسکوزیته را برای آن کاربردها در نظر گرفت.

در حالی که اکثر افراد از روغن دنده صنعتی EP 220 برای یاتاقان موتور الکتریکی روغن کاری شده با روغن استفاده نمی کنند، بسیاری از افراد از گریس حاوی همان روغن برای یک یاتاقان روغن کاری شده با گریس استفاده می کنند. چندین روش متداول برای تعیین حداقل و بهینه ویسکوزیته مورد نیاز برای یاتاقان های المان وجود دارد که اکثر آنها از فاکتورهای سرعت استفاده می کنند که معمولاً به عنوان DN یا NDm نشان داده می شوند.

ضرایب سرعت سرعت سطحی عناصر یاتاقان را محاسبه می کند و با فرمول های زیر تعیین می شود:

DN = (rpm) * (bearing bore) and

NDm = rpm * (( bearing bore + outside diameter) / 2)

مقدار NDm به جای قطر سوراخ از قطر گام استفاده می کند زیرا تمام یاتاقان های یک سوراخ معین دارای قطر عنصر یکسان نیستند و بنابراین سرعت های سطح متفاوتی دارند. با دانستن مقدار ضریب سرعت و دمای عملیاتی احتمالی، حداقل ویسکوزیته مورد نیاز را می توان مستقیماً از نمودارهایی مانند شکل 1 خواند.

انتخاب گریس مناسب

شکل 1 شاخص ویسکوزیته روغن های پایه را فرض می کند . برای دقیق تر، باید از نموداری استفاده کرد که ویسکوزیته را در دمای عملیاتی مشخص می کند ، سپس درجه ویسکوزیته را از نمودار ویسکوزیته/دما برای یک روان کننده مشخص تعیین می کند.

مواد افزودنی و نوع روغن پایه

هنگامی که ویسکوزیته مناسب تعیین شد، نوبت به بررسی مواد افزودنی می رسد. انواع افزودنی و روغن پایه دیگر اجزای گریس هستند که باید به روشی مشابه آنچه برای کاربردهای روغن کاری استفاده می شود انتخاب شوند. به عنوان مثال، یک یاتاقان المان با سرعت بالا با بارگذاری سبک به افزودنی های فشار شدید (EP) یا عوامل چسبنده نیاز ندارد، در حالی که یک مجموعه دنده باز با بارگذاری سنگین به این نیاز دارد.

بیشتر افزودنی‌های افزایش‌دهنده عملکرد موجود در روغن‌های روان‌کننده نیز در فرمولاسیون گریس استفاده می‌شوند و باید با توجه به نیازهای کاربرد انتخاب شوند. شکل 2 برخی از الزامات رایج افزودنی را بر اساس کاربرد نشان می دهد. بیشتر گریس ها با استفاده از پایه روغن معدنی API Group I و II که برای اکثر کاربردها مناسب هستند، فرموله می شوند.

با این حال، کاربردهایی وجود دارد که ممکن است از استفاده از روغن پایه مصنوعی بهره مند شوند. چنین کاربردهایی شامل دماهای عملیاتی بالا یا پایین، دامنه وسیع دمای محیط یا هر کاربرد دیگری که در آن فواصل طولانی‌تر روغن‌کاری مورد نظر است، می‌شود.

افزودنی
بلبرینگ مجله
بلبرینگ
بلبرینگ رانش
بلبرینگ غلتکی
بلبرینگ سوزنی
آنتی اکسیدان ها
عوامل ضد کف
ضد لباس / EP
بازدارنده های زنگ زدگی
فشار شدید
امولسیون پذیری
بهبود دهنده های VI
بازدارنده های خوردگی
• مورد نیاز، – بستگی به کاربرد دارد
شکل 2

قوام گریس و نوع غلیظ کننده

اکنون برای آن مرحله اضافی: قوام گریس توسط غلظت غلیظ کننده، نوع غلیظ کننده و ویسکوزیته روغن پایه کنترل می شود. اگرچه ویسکوزیته روغن پایه بر قوام تأثیر می گذارد، مهم است که توجه داشته باشید که یک گریس می تواند قوام بالا و ویسکوزیته روغن پایه پایین یا بالعکس داشته باشد.

مطلب مرتبط : گریس چیست و چه کاردبردهایی دارد

NLGI مقیاسی را برای نشان دادن قوام گریس ایجاد کرده است که از درجه 000 (نیمه سیال) تا 6 (گریس بلوک) متغیر است. رایج ترین درجه NLGI دو است و برای اکثر کاربردها توصیه می شود.

برای یاتاقان ها، ضریب سرعت و دمای عملیاتی را می توان برای تعیین بهترین سازگاری یا درجه NLGI برای یک کاربرد معین استفاده کرد. ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما عوامل سرعت بالاتر نیاز به گریس های سازگاری بالاتری دارند. جدول 1 یک راهنمای کلی برای انتخاب درجه NLGI بر اساس ضریب سرعت و دمای کار ارائه می دهد.


دمای عملیاتی
DN (ضریب سرعت)
شماره NLGI*
-30 تا 100 درجه فارنهایت
0 – 75,000
75,00 – 150,000
150,000 – 300,000
1
2
2
0 تا 150 درجه فارنهایت
0 – 75,000
75,00 – 150,000
150,000 – 300,000
2
2
3
100 تا 275 درجه فارنهایت
0 – 75,000
75,00 – 150,000
150,000 – 300,000
2
3
3
*به عوامل دیگری نیز بستگی دارد، از جمله نوع بلبرینگ، نوع غلیظ کننده، ویسکوزیته روغن پایه و نوع روغن پایه
میز 1

 

انواع مختلفی از غلیظ کننده های گریس در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. رایج ترین انواع صابون های لیتیوم ساده، کمپلکس لیتیوم و پلی اوره هستند. صابون‌های لیتیوم ساده اغلب در گریس‌های همه منظوره کم‌هزینه استفاده می‌شوند و در بیشتر دسته‌های عملکردی در دماهای متوسط ​​عملکرد نسبتاً خوبی دارند.

گریس های پیچیده مانند کمپلکس لیتیوم عملکرد بهتری را به ویژه در دمای عملیاتی بالاتر ارائه می دهند. یک حد معمول دمای عملیاتی معمول برای یک گریس لیتیومی ساده ممکن است 250 درجه فارنهایت باشد، در حالی که برای یک گریس کمپلکس لیتیوم ممکن است 350 درجه فارنهایت باشد. نوع غلیظ کننده دیگری که محبوبیت بیشتری پیدا می کند پلی اوره است.

مانند کمپلکس لیتیوم، پلی اوره عملکرد خوبی در دمای بالا و همچنین پایداری در برابر اکسیداسیون و مقاومت در برابر خونریزی دارد. نوع ضخیم کننده باید بر اساس الزامات عملکرد و همچنین سازگاری هنگام در نظر گرفتن تغییر نوع محصول انتخاب شود.

مطلب مرتبط : انواع مختلف گریس و کاربرد آنها

ویژگی های عملکرد

هنگامی که ویسکوزیته روغن پایه مناسب، الزامات افزودنی و قوام مشخص شد، معیارهای باقی مانده که باید در نظر گرفته شوند، خواص عملکرد هستند.

این همان جایی است که فاکتورهای کیفیت گریس وارد می شوند. خواص عملکرد گریس شامل بسیاری از خواص مشابهی است که برای روغن های روان کننده استفاده می شود، و همچنین ویژگی های دیگر منحصر به گریس. خواص منحصر به فرد گریس عبارتند از: نقطه ریزش، پایداری مکانیکی، شستشوی آب، ویژگی های خونریزی و قابلیت پمپاژ.

مهمترین ویژگی های عملکرد توسط برنامه تعیین می شود. اگر یک برنامه به طور مداوم در دمای اتاق کار می کند، ویژگی هایی مانند افت و محدودیت دمای عملیاتی بالا چندان مهم نیستند.

اگر برنامه ای تحت بارهای سنگین با سرعت کم کار می کند، باید آزمایش های حمل بار مانند EP چهار توپ یا بار Timken OK در نظر گرفته شود. مهم است که به یاد داشته باشید که گریس ها مانند روغن ها دارای تعادل دقیقی از خواص هستند. یک محصول ممکن است در یک دسته برتر باشد و در دسته دیگر عملکرد ضعیفی داشته باشد.

به همین دلیل، مهم است که اهمیت هر ویژگی را نسبت به کاربردهای مورد نظر سنجید تا بهترین تناسب کلی را انتخاب کنید و در انتخاب گریس مناسب موفق باشید.

گاهی اوقات هنگام تلاش برای یکپارچه سازی روان کننده ها، تجمیع بیش از حد آسان است. با گذشت زمان، این می تواند منجر به مشخصات نادرست روغن شود . برای هر نقطه روغن کاری شده در کارخانه باید یک مشخصات روغن عمومی، از جمله ویژگی های عملکردی، پیکربندی شود.

با داشتن این مشخصات عمومی، انتخاب محصول مناسب بدون توجه به برندی که ترجیح داده می شود آسان است. همچنین مهم است که این مشخصات را به صورت دوره ای بررسی کنید تا از خزش مشخصات محافظت کنید.

در حالی که بهبود برنامه روانکاری می تواند کار سختی باشد، تعیین مشخصات روانکار نسبتا آسان است. با داشتن اندکی دانش و چند ابزار گسترده در دسترس، می توان با دانستن اینکه گریس مناسب استفاده می شود، راحت تر استراحت کرد.

اگر علاقه مند به دستیابی به حداکثر بهره وری در عملیات صنعتی و تولیدی خود و کسب اطلاعات بیشتر در مورد طیف وسیعی از روغن های صنعتی سانا شیمی البرز هستید، توصیه می کنیم با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید